o gran desafio do seculo XXI

Non teño ninguha dúbida que si obxetivamente existíra un catalogo de problemas IMPORTANTES para os concellos de Bergantiños, Soneira e Fisterra, no primeiro lugar estaría a caída de habitantes que están a padecer de xeito inexorable.

Pensemos durante un minuto nas consecuencias que un proceso de pérdida continuada das persoas que ocupan o territorio,e polo que tanto actúan sobre él, acarrexa en todolas áreas da vida.

A conclulsión non pode ser outra: estamos ante unha debilidade de tal calibre que pon en risco, a medio plazo, a nosa propia supervivencia como unidade cultural e social, na medida en que a falla e renovación xeneracional supón de ruptura da transmisión colectiva de valores, costumes e xeitos de vida propios de unha comunidade.

O descenso de mais de 13.000 habitantes en 20 anos (1989-2009) é dramático. Sobre todo polo seu caracter continuado , e decir non relacionado con cuestións coxunturais. Sendo esto así, a pesares da innegable mudanza, cara a mellora, nas condicións físicas do territorio e nos estándares de calidade de vida acontecidos precisamente nese periodo.
Asistimos a unha gran paradoxa: Coincidindo cos anos de maior desenvolvemento económico, de mellora das condicións de vida, que a priori parecían as razóns que xustificaban e freaban o crecemento demográfico, prodúcese a maior perda de poboación.

Soio caben coma argumentos mínimamente explicativos as referencias ao tardío proceso de concentración nos entornos urbanos, que ainda tiñamos pendente, e a nosa asunción, ou mellor dito , a falta de rexeitamento, da emigración coma uha opción preferente, como consecuencia da caracterización do hiper-individualismo coma rasgo propio do noso carácter.

Non debemos caer na pírrica satisfacción do medre de alguns concellos porque responde, maioritariamente, a procesos de concentración que non de renovación xeracional. De nada serve que medren Carballo, Laracha ou Cee a costa de despoboar ós seus veciños. Cando o saldo neto continua a ser negativo ano tras ano significa que temos un verdadeiro problema común no que deberíamos concentrar toda a nosa atención.

Hai que ter en conta que a perda de poboación e un proceso de dinámica uniformente acelerada de carácter negativo. Cantos menos somos menos recibimos menos consumimos logo menos comercios temos , menos procudimos logo menos empresas, etc. en definitiva menos peso no conxunto que se traduce en menos oportunidades para todos.

Hai, para rematar esta chamada de atención, unha reflexión de carácter político que non me resisto a facer.A cuestión redúcese a seguinte pregunta:
¿ Como será o proximo futuro democrático dos nosos concellos si combinamos a perda de poboación "real", de habitantes no sentido literal do termo, co importante incremento dos censos de "residentes ausentes", e decir, de votantes que non "habitan" o territorio?.